na spacerze
stąpam twardo po ukochanej ziemi
czuję delikatny powiew wiatru
wiosna wkroczyła ze słońcem
i rozpuszcza skute lodem wzgórza
mimo chłodu promienie rozproszone
wśród drzew budzą zieleń
a ptasi chór z radością muzykuje
las ten sam tylko przerzedzony
przez halny który nawiedził
zeszłego roku
niedługo zatrą się moje ślady
serce odczuwa niepokój
pytania uwierają głęboko
czy zdążę zatrzasnąć
stare drzwi i otworzyć nowe
autor
nowicjuszka
Dodano: 2014-03-21 21:37:08
Ten wiersz przeczytano 3368 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
Bardzo dziękuję za wizytę u mnie i życzenia.
Pozdrawiam cieplutko.
Zosiaczku dziękuję i wzajemnie.
Miłego dnia. Dziękuję...
pewnie że zdążysz! Pozdrawiam cieplutko:)
Bardzo wszystkim dziękuję
za przeczytanie i komentarze.
Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję serdecznie za odwiedziny i pozdrawiam życząc
miłego dnia
Ciekawe pytanie o nowy początek... Pozdrawiam ciepło
:))
bardzo obrazowy wiersz.... miło się go czyta i tyle
ciepła powplatałaś w wersy....- ;)
Wiosna i refleksje...spacery,nowe obrazy, zaduma. Coś
się budzi, coś odchodzi.
Najpierw zamknij drzwi, aby nie było przeciągu.
Pozdrawiam
początek wiosny skłania i do spacerów i do nowych
rozrachunków z przeszłością:)
Pięknie ujęłaś obraz budzącej się do życia natury..
Mnie też ostatni budzą coraz głośniejsze, ptasie
trele..
Pozdrawiam ciepło Nowicjuszko :)
Lęk przed "nowym" jest zupełnie naturalny, po prostu
ludzki, bo niełatwo jest zrzucić stary bagaż. Gdy już
trochę "podejrzysz" przez te nowe drzwi i zaczniesz
odczuwać ulgę, wtedy się nie bój i pchnij je mocno :)
Pozdrawiam sedrecznie
Ja też kocham moja małą Ojczyznę :) pozdrawiam gorąco
Ja też kocham moja małą Ojczyznę :) pozdrawiam gorąco
pięknie o swojej ukochanej ziemi ...każdy z nas ma
swoją małą Ojczyznę gdzie jest nasz dom nasze serce...
pozdrawiam serdecznie :-)