na spacerze
stąpam twardo po ukochanej ziemi
czuję delikatny powiew wiatru
wiosna wkroczyła ze słońcem
i rozpuszcza skute lodem wzgórza
mimo chłodu promienie rozproszone
wśród drzew budzą zieleń
a ptasi chór z radością muzykuje
las ten sam tylko przerzedzony
przez halny który nawiedził
zeszłego roku
niedługo zatrą się moje ślady
serce odczuwa niepokój
pytania uwierają głęboko
czy zdążę zatrzasnąć
stare drzwi i otworzyć nowe
autor
nowicjuszka
Dodano: 2014-03-21 21:37:08
Ten wiersz przeczytano 3367 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (70)
Wzbudza refleksję, zdążysz . Serdeczności
Tak "Koncha" masz rację.
Życie czasami zmusza nas do trudnych wyborów, serce mi
pęka
z bólu. Czas pokaże jak wszystko się potoczy. Dziękuję
i pozdrawiam.
Ja Twój wiersz, odebrałam jak byś była na pożegnalnym
spacerze:)
Czy Ty przenosisz się w inne miejsce?
Pozdrawiam serdecznie:):):)
Piękny spacer i opis przyrody. Pozdrawiam cieplutko.
Piękny spacer i opis przyrody. Pozdrawiam cieplutko.
Piękny spacer, chętnie bym poszła z Tobą! Spokojnej
nocy:)
Zazdroszczę Ci tego spaceru, spokoju i śpiewu ptaków.
Pozdrawiam nowicjuszko
:)))
Warte jest uwagi zdanie - stąpam twardo po ukochanej
ziemi. Ma przesłanie miłości do tzw. małej ojczyzny -
czyli krainy w której przebywasz obecnie i kochasz ją.
Widzę tę miłość również w opisie przyrody. Bolejesz
nad zniszczeniem lasów. Chcesz uciec od niemiłych
wspomnień. Proszę napisz - jeśli uważasz to za
stosowne - wiosna wkroczyła wraz ze słońcem. Może się
mylę. Nie chcę Ciebie urazić.
Pozdrawiam serdecznie
Jurek
Z przyjemnoscia przeczytalam Twoj wiersz:)
Pozdrawiam weekendowo:)