Na szklanych skrzydłach...

Udawałeś, że oddychasz, kiedy powoli
stawiałeś kroki szukając pustki.

Udawałeś, że żyjesz, kiedy niemo
wodziłeś wzrokiem szukając ciszy.

Udawałeś, że kochasz, kiedy nieustannie
w jasne dni szukałeś ciemności.

Zwinąć skrzydła i ze szczytu świata
łagodnie i niczym, jak słowa niesione przez wiatr
rzucić się w otchłań, w wybawienie.
Dotknąć niewidzialnego dna i przestać
żyć w iluzji, która tak niewinnie zabija.

autor

Inella

Napisany: 2017-03-08 Dodano: 2017-03-08 22:23:11

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie