na werandzie stoi człowiek

spokojnie wpatruje się w niebo
utalentowany odnoszący sukcesy
to jego życie

powiększmy horyzont

człowiek zdobywa wiedzę
pracuje w stabilnym państwie
umie zabijać tworzyć i niszczyć
to jego państwo

powiększmy horyzont

jest na księżycu
potrafi wskazać planety gwiazdy
ale to tylko niewyraźne spojrzenie
w układ słoneczny

powiększmy horyzont

matematycznie udowodnił
że kosmos wciąż rośnie
wie o istnieniu czarnej dziury
o niewyobrażalnej sile grawitacji
lecz to tylko przedproże wszechświata

powiększmy horyzont

człowiek poznał kod genetyczny
pod mikroskopem wciąż widzi
nowe światy które nosi w sobie
to tylko komórki

powróćmy na werandę

tam stoi człowiek
wpatrzony w rozgwieżdżone niebo
z pokorą i wiarą
odkrywa
dzieła stworzone ręką Mistrza

to bardzo dobry początek

Takie tam przemyślenia. Dziękuję czytelnikom za cierpliwość :)

autor

Donna

Napisany: 2016-05-06 Dodano: 2016-05-06 17:19:41

Ten wiersz przeczytano 2478 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie