Nad Nami Cały Świat
4224
Kołyszą się drzewa,
czas zmienia Nasz świat,
Tak wiele oczekiwań, łez, zużytych rad.
Pędzimy przed siebie, torując ścieżkę
wpadamy w swe sidła, mówiąc wciąż nie i
nie...
mocniutko trzymamy dłonie odległe,
słysząc za ściany krzyki złych istnień.
Nie można zrozumieć dlaczego chcą być
ślepcy i głusi,
nie chcą jeść z ręki i żyć w skromnym
świecie...
Zrozumie ich ktoś wśród głosów pędzących na
szczyt?
Oni pozostaną na dole, a nad nimi cały ten
świat...
buziaczki ;-***
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.