Nad Norwidem...

Dla kwiatów, które rosną cały czas...

I

Bez Ciebie jestem suchą wodą
Pustynią bez ziarnka piasku
Jestem życiem bez śmierci
Śmiercią bez życia
Słońcem bez nieba
Niebem bez słońca
Jam nicością i pustką
W próżni czuję chłód
Otul mnie swym ciepłem
Bym człowiekiem stał się znów…

II

Błagam Cię o jedno
Choć raz mnie mocno przytul
Bym poczuł smak radości
By ogień miłości tlił się wciąż…

III


Noce bezsenne, pełne refleksji
Nad Norwidem chylę się
On upewnia mnie w miłości
Którą moje serce wrze…

IV

Choć życie bardzo rani
Krwawe łzy wylewam wciąż
Ciągle jednak chce być przy Tobie
Chcę Ci moje serce dać…

V

Proszę otwórz swoje serce
Na dzieciątko z łzami w oczach
Chcę byś była mym schronieniem
Pragnę serce tulić Twe…

VI

Czy te słowa mają sens?
gdzie odpowiedź skrywa się?
W dzień czy w noc z miłością
biegnę do serca Twego drzwi…

Dla dusz, błąkających się po tym świecie...

autor

blazej01

Napisany: 2006-11-18 Dodano: 2006-11-19 22:31:34

Ten wiersz przeczytano 333 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie