Nadziei Nikły Cień

Szczescie ulecialo jak mgla
Rozplynal sie w nicosci slodki smak
To co bylo co wzrastalo
Zmiotł w zazdrosci zalu wiatr

Ciekaw jestem czy tez sluchasz
Śpiewu nieba, głębi gwiazd
Ciekaw czy w twym sercu cos porusza
Lodu cienie, płaczu głaz

Czy i ty i ja na rozstaju wielu dróg
Wiemy którą wybrać mamy
By nas nie podzielil zycia dług
Wobec tych co ich kochamy

Lecz nie, nie ma juz nadziei
Nie ma smiechu, ni radości
Czas pokazal nam swe rany
I zatopil nas w nicości

Teraz jedno juz zostalo
Jedno zdanie myśli strzęp
To co światłem znów się stało
Co cofneło smutku bieg

Teraz w mej podróży
Ze mną tylko jestem ja
Kwiat pożółkły swej natury
Pragnie ujrzeć wielki świat

Odchodząc w dal, przed siebie
Usta cicho szepcą myśl
"Jest jeszcze jutro, porzuć smutek
Ostatni pociąg w strone domu może jeszcze przyjść" ...

"... to co czuje, o czy mysle gdy twa widze twarz w zarysie dlugich godzin niespełnienia by cie stracic w swym zamyśle..."

autor

szafa

Dodano: 2004-10-27 17:18:38

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie