Nadzieja
Pokochaj nadzieję tańczącą
na huśtawce nastrojów
Ona towarzyszem wiernym się stanie
Świat Ci wymyśli i spełni marzenia
Jeśli właściciel jej wiarę docenia
Pokochaj raz w niepogodę
Ona słońcem jest
Wysuszy tą wodę
Razem szczęśliwi będziecie
Kawałek radości znajdziecie
I nie powiesz już,
że to ciasto nie dla Ciebie
Raz poczujesz się jak w niebie
Więc pokochaj nadzieję
Niech nic złego więcej się nie dzieje
autor
Biala Oleandra
Dodano: 2008-12-02 06:39:02
Ten wiersz przeczytano 497 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
kochac nadzieje i zyc w utopi nie jeden by chcial
widziec taki swiat dookola:) ladny wiersz:) pozdrawiam
...Wystarczy promyk nadziei, aby otworzyło się niebo i
tę wodę wysuszyło. Pozdrawiam.