Nadzieja

Nadzieje jak lody spękają

Wciąż dni mijały , czas szybko płynął
Potoki marzeń przez myśli rwały
Lecz ślady spojrzeń twoich zostały
Białą nadzieją świat mnie owinął
Czas bez litosny serca rozdzielił
Wbił klin przestrzeni domy i skały
Żeby mi tylko marzenia zostały
I bym się z tobą szczęściem nie podzielił
Tak jak to drzewo ponure moknące
Z którego badyli krople jak łzy płyną
Ja czekam jak ono na wiosenne słońce
Chociaż stęsknione me oczy wytrwale czekają
Nie wiem czy błyśnie nadzieją płonące
Ja wiem że me nadzieje jak lody spękają

26-01-1971 Praszka

autor

kuba-winetu

Dodano: 2005-11-09 18:49:50

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie