Nadzieja
Dla Danusi, która ma wrażliwą duszę...
I jeszcze skrzydłami trzepocę
A może w górę się wzbiję...
Jeszcze choć trochę wyżej
choć trochę...
Nim z sił opadnę...
Nim oddech stracę...
Chcę zasmakować rajskich obłoków
Chcę wolność poczuć...
A kiedy będę już tam wysoko
I błękit nieba tylko wokół będzie
Spojrzę na ludzi z wysoka, z boku
I tylko dobro widzieć będę...
autor
Herbaciana Róża
Dodano: 2009-08-29 18:27:22
Ten wiersz przeczytano 560 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tam - jeśli TATA niebieski wezwie, zdążysz zawsze, a
póki co - obowiązek pisania wierszy na pierwszym
miejscu.
Jeszcze pobadz tu na dole.masz czas uleciec w
niebo!!!!pisz i zyj na beju!!!!
Z lotu ptaka widąc plan ogólny i można sobie wyobrażać
samo piekno i dobro. Ładnie napisane.