Nadzieja

mam niepłonną nadzieję, iż znasz tę Nadzieję;
by Emily Dickinson „Hope”

Hope is the thing with feathers
That perches in the soul,
And sings the tune without the he words,
And never stops at all,

And sweetest in the gale in head;
And sore must be the storm
That could abash the little bird
That kept so many warm.

I`ve heard it the chilliest land,
And on the strangest sea;

Yet, never, in extremity
It asked a rumb of me.
...............................
nadzieja jest to mały ptak,
który się zagnieździł w duszy.
choć słów jego pieśni brak –
nic nigdy ich nie zagłuszy

a jego pieśń tak słodko brzmi
i przynosi nam wzruszenia,
kiedy wokół ze sto burz grzmi,
takich, wprost nie do zniesienia.

i pośród zim też się zdarza,
że ptak ten koncerty miewa,
lecz kiedy mi coś zagraża –
ni nutki on nie zaśpiewa!

Zawsze tli sie plomyczek pozdrawiam

Wandeczko dziękuję!
Dobrej, spokojnej nocy,
zawsze z nadzieją na dobre jutro.
Pozdrawiam serdecznie:))

Masz rację gdy by kiedyś umrła nie pozostaje nic Wiec
niech zyje i błyszczy
Pozdrawiam pogodnie

Och, Shizumo Ty moja Nadziejo, dziękuję.
Dobranocki Tobie i Wszystkim.
Pozdrawiam serdecznie:))

Masz rację, nadzieja rozbłyskuje najjaśniej.