Nadzieja.
Nadzieja.
Święta spędzane samotnie, zamglone
Wspomnienia,
Utrata bliskich, to wszystko chodzi mi po
Głowie. Święta za pasem, lecz cóż to i tak
Samotnie wigilię utopię w mej głowie.
Liczę te dni, godziny snu i tak nie będzie
Nigdy Cię tu. Marzenia dziecka,
wspomnienia Starca to wszystko jest jak
zapomniana Gwiazda. Cudowne marzenia,
wspaniały sen, Liczenia dni i tak już nigdy
w swym życiu nie Odwrócisz tych dni . Utulę
Cię na nowo, Przytulę do snu . Byliśmy
jednością Jak brat I siostra, żona i mąż i
w dalszym ciągu Myślę Ze kocham Cię wciąż,
utul me myśli, Pokochaj Mnie, przywróć
najlepszy urywek z tych Naszych straconych
dni.
Najlepszy nasz moment, by chwycić marzenia
i Nasze krótkie spacery we mgle. Kochaj
mnie Jeszcze gdy starczy Ci sił, pokochaj
od nowa, Przywróć te sny.
Najpiękniejszy dzień by ukoić nasze dni.
Jeszcze tylko przy życiu trzyma mnie
miłość, Do Ciebie wciąż ciągle w próżni
zawisa tu i ciągle Tkwi, nadzieja i nasza
miłość na Zawsze czeka .Na Wieki i na
lepsze dni.
,,marzyciel,,
Komentarze (8)
Przeczytałam... treść poruszyła...
Proszę, posłuchać rady Mariat i poprawić błędy...
Dam plusa na zachętę, bo materiał na wiersz już
jest...
Poza tym Autor ma dystans do siebie i swojej
twórczości, a to jest duży atut.
Serdecznie pozdrawiam
Witam wszystich odwiedzających i dziękuję za poprawki
- muszę przyznać że narobiłem sporo błędów, ale
wybaczcie byłem pod wpływem A.....
JESZCZE RAZ DZIĘKUJĘ I POZDRAWIAM
[1 wers 'o' uciekło =samotnie
tutaj też = Cudowne matzenia, = marzenia,
i tu = "spacery we gle" = we mgle,
oraz tu ="gdy starci Ci sił," = gdy starczy
i na koniec = "gdy starci Ci sił," = gdy starczy Ci
sił,
i tutaj = "Do Ciebie wciąż ciogle w prużni zawisa tu i
Ciągle tkwi, nadzieja i nasza miłość na Zawsze
czeka".]
Wciąż i ciągle - to dwa takie same słowa, więc lapsus
słowny powstał, a ponadto wciąż i próżni = dłędnie
napisane, popraw.
I oczywiście interpunkcja szwankuje, nieuzasadnione
wszędzie wielkie litery.
W mojej ocenie - prawdopodobnie autor ma kłopot, ale
nie powinien rezygnować tylko dużo czytać, a wtedy
wypracuje lepsze strofy.
Ponieważ zbyt dużo do poprawienia - na razie bez
punktu.
sporo błędów i literówek.
Więc choć ten wiersz o samotności jest bardzo
poruszający- punkciku nie będzie.
Wiersz ukazuje silną emocjonalną podróż, zaczynając od
samotnych i melancholijnych chwil po utracie bliskich,
a kończąc na nadziei i miłości. Autor porusza temat
bolesnych doświadczeń, ale jednocześnie wyraża
pragnienie odbudowy i ponownego odkrycia radości.
Niestety, jest kilka literówek, a nawet błąd
ortograficzny. Wierzę, że to tylko jakaś odmiana
chwilowej frustracji.
(+)
Pięknie opisany ten smutek. Literka chyba uciekła "we
mgle"
ładny, klimatyczny
Jeśli zostały takie wspomnienia, to nie były stracone
dni. Jest o czym pomyśleć.
Samotność można oddać potrzebującym pomagając
potrzebującym.
Pozdrawiam serdecznie,
Miłego dnia