Nadzieja i obawa

Boję się spojrzeć Mu w twarz
Może boję się powiedzieć co czuję?
Moja odwaga znika
Gdy On się pojawia
Nigdy nie wypowiedziane słowa
Dręczą i nie pozwalają na spokój ducha
Czy kiedyś uda mi się to z siebie wydobyć?
Czy On się kiedyś dowie?
Od kiedy zauważyłam Go pierwszy raz
Nie potrafię o Nim zapomnieć
To uczucie silniejsze ode mnie
Takie miłe, lecz czasem boli
Bo nie może zostać wypowiedziane
Bo boi się pogardy
Czy On zrozumie
Jeśli się dowie...?
Czy byłby w stanie mnie pokochać...?

autor

*Mandy**

Dodano: 2007-03-13 21:52:35

Ten wiersz przeczytano 461 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie