Nadzieja w uczucia

Pełno we mnie nadziei w uczucie, tak sprytnie tłumionej.
Przez łzy przeszłości, rozczarowania minione.
Tęsknoty za ludźmi w przeszłości ważnymi,
a dziś obcymi, zapominanymi.

Nadzieja ma wiarę w miłość niepojętą,
taką prawdziwa, taką niezmienną.
Która na monotonność nie pozwoli
lecz spontanicznością mnie zadowoli.
Pragnę by krwistą czerwienią brzmiała,
melodią pełną osiemnastek pachniała.
By wzrok mój zadawalała,
wonną niewinnością narajała.

Lecz duszę mą opętała czarna zmora,
która serce me bez wyrzutów ora.
zadając rany przeszłość wspominając,
które się zabliźniają i ślady cierpienia zostawiają.
Serce takie pełne żalu i rozpaczy
nie chce nikomu krzywd starych wybaczyć.
Więc tak krwi krople ze skroni mych się sączą
nadziei w uczucia żywot kończąc.

autor

bogusiaes

Napisany: 2007-09-10 Dodano: 2007-09-10 22:17:42

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie