NAGA PRAWDA O MIŁOŚCI I CIERPIENIU
Gdy niebo płacze deszczem
ciężkie krople smutku pukają do drzwi serca
dom wspomnień
okaleczone ściany wyrzutami sumienia
naga prawda o miłości i cierpieniu
okna zamazane nienawiścią
opustoszałe pokoje
zakurzone wspomnienia w ruinach poddasza
uczucia rozsypane
złoty piasek na dnie bagna
przeszłość jak bumerang powraca
do właściciela pochmurnego nieba
zapłakane chmury przemijają jak poranna
rosa
promyczki słońca pomalowały horyzont
szczęście uśmiecha się
zaczarowany świat miłości przy błękicie
nieba
wybaczyć
zapomnieć i zrozumieć ból drugiego
człowieka
być wolnym
zakochanym szczęśliwym
w dłoniach zamknąć przeszłość na zawsze.
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2010-05-18 18:27:53
Ten wiersz przeczytano 817 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
w dłoniach zamknąć przeznaczenie na zawsze...i zyć
pełnią szcześcia...ładnie
być wolnym
zakochanym szczęśliwym,,,,,,,,,być
jestem pod wrażeniem po przeczytaniu,niesamowicie
opisany dom,pełen życiowych ran i okaleczeń...bardzo
ładny wiersz, pozdrawiam
Może i prawda, ale naga nie za bardzo.
śliczny wiersz, masz bardzo ciekawy styl pisania...
pisz tak dalej :D