Najdłuższa podróż
Najdłuższą podróż przebyłem przez czas,
a tam dostrzegłem że nie ma już nas.
Ani nadziei ani miłości, a tylko cisza
i chwila nicości.
Obraz ten w sercu zapamiętany,
wykuty, wyryty i skamieniały.
Na zawsze po zawsze, gdzieś w cichej
dolinie
tam gdzie już miłość nasza nie płynie.
Smutek tam został i wiele cierpienia.
Ostatnią chwilą jest chwila wspomnienia.
Najdłuższą podróż przebyłem przez czas,
a tam ze łzami,nie ma już nas.
Komentarze (5)
Smutno gdy czas mija bezpowrotnie a w nim nie ma już
was ... .
Smutny, ale bardzo ładnie napisany.Pozdrawiam.
niby prosty wiersz, ale bardzo wzruszający...
prawdziwy
Przeczytałam z uwagą , smutny wiersz , ale.....
istnieją wspomnienia ...... zapewne piękne +
Nic nie trwa wiecznie! Pozdrawiam!