NAJDROŻSZA PACZKA
(1942 rok)
przychodzi wiadomość
dwudziestoletni Olek z Omięcin
aresztowany w łapance
żyje
przebywa w Warszawie
radość przeplatana smutkiem
areszt on i koledzy
rodzice organizują paczki
chleb podsuszona słonina cebula i smalec
produkty trudne do zdobycia
owinąwszy w lniane ściereczki
mama Olka pieczętuje łzami
paczkę doręczy trzynastoletnia Jadzia
idzie z Haliną tą od sąsiadów
też niesie paczkę dla brata
wędrują polnymi drogami
bezpiecznie przebyły pół drogi
pozostało już tylko trzydzieści
kilometrów
jeszcze trzeba przekroczyć Wisłę
pod Nowym Dworem Mazowieckim
mostu pilnują Niemcy
wyrywkowo konfiskują paczki
Halinka traci wszystko
paczka Jadzi trafiła na stos
pozwalają iść dalej
jak iść kiedy podróż bez celu
Niemiec się odwraca kontroluje innych
Jadzia chwyta swoją paczkę
kryje ją pod płaszczem
wolnym krokiem
na drewnianych nogach przekracza Wisłę
niesie do Warszawy najcenniejszą paczkę
nakarmi Olka i jego kolegów
dziś pani Halina grzejąc się przy piecu
odgrzewa wspomnienia
"Jadzia swoją paczkę mogła przypłacić
życiem"
każde słowo łykam co dalej ciekawa
wiadomość ostatnia w piersi dech zapiera
"Olek to twój wujek
bohaterską Jadzią twoja mama"
grażyna-elżbieta
Komentarze (45)
te straszne czasy wojny
Moja mama miała 10lat gdy jej brata aresztowali niemcy
szła prawie 20km zeby mu też podrzucić "paczke"
pozdrawiam:)
Upiorne lata wojny, bezlitosne, trudne czasy.. i
odwaga.
Dziś, choć nie jest to aż tak odległa historia są
zupełnie inne wartości..
Wiersz z przyjemnością przeczytałam.
Zapisek z pamiętnika czasów grozy. Ale gdzie tu jest
jakiś wiersz?
A jednak bywają prawdziwi ludzie... Pozdrowienia dla
mamy. Wspaniale przedstawiłaś sytuację. Wielki
szacunek. Miłego...
Odważna Jadzia. Kobiety były wiernymi towarzyszkami
wszystkich, a zwłaszcza bojowników Polski Podziemnej.
Bez nich, jak pokazuje historia naszego kraju, życie
byłoby niemożliwe. I jeszcze jedno: Nie moglibyśmy
pisać teraz naszych wierszy oficjalnie i publikować
ich... Bo okupantowi chodziło o to, byśmy najwyżej
potrafili liczyć do dziesięciu i rozumieli ich
zbrodnicze rozkazy.Przekaz warty przeczytania.
Pozdrawiam serdecznie autorkę.
Jurek
wspaniała i bardzo dramatyczna opowieść, koniecznie
trzeba kultywować takie wspomnienia :-)
Ciekawa historia...pełna podziwu:)miło pozdrawiam;)
ciekawy godny przeczytania ;))
Znakomity kawałek naszej pięknej historii. Bardzo
interesujący, osobisty, mądry i pouczający wiersz.
Niesamowite! Wspaniała opowieść o pięknych ludziach.
Ciekawie i wzruszajaco.Pozdrawiam:)+
Współczesne życie uczy zaradności,
historia i tradycje kształtują wartości! Pozdrawiam!
Dzisiaj, po latach, dla nas nie znających okropności
wojny takie opowieści mienią się jak bajki. Oby nigdy
w naszym życiu nie było takich sytuacji!
Miłego dnia.
przyznam... wzruszyłem się.
pozdr.:)
Tresc I historia bardzo ciekawa/interesujaco napisany/
brawo/