Nasi skrzydlaci bracia
Wszystkim, którzy już tęsknią za wiosną...
W sadzie, gdzie roślina rośnie dzisiaj
wszelka,
stoi grusza stara, a w jej pniu
spróchniałym,
wysoko nad ziemią jest dziupla
niewielka,
z gładką korą wokół, o odcieniu białym.
Jak dawniej bywało, także i tej wiosny,
wraz z innymi ciągnąc z południowej
strony,
przylatują szpaki, a szczebiot radosny,
zaznacza obecność jego oraz żony.
Para, co ją znałem przez lata z
widzenia,
co roku w tej dziupli jak każde
stworzenie,
gniazdo swe zakłada, by spełnić marzenia
i wydać kolejne skrzydeł pokolenie.
Teraz też sprzątając zatęchłe
mieszkanie,
usunęły resztki odpadków zimowych,
by było mięciutko tak jak na dywanie,
jajeczkom złożonym we wnętrzu puchowym.
A kiedy jesienią wraz z całą rodziną,
odlecą żegnani ostatnim dniem lata,
będę ze łzą w oku, z zasmuconą miną,
martwił się o tego najmniejszego brata…
Komentarze (35)
śliczny delikatny przyrodniczy wiersz Pozdrawiam
Serdecznie
Bardzo ładny i ciepły wiersz...
Pomyślnego weekendu:)
Ciepło tu u Ciebie:)
Też kocham przyrodę**
Sympatyczny, ciepły wiersz,
też tęsknię za wiosną,
a szpaki również lubię.
Pozdrawiam serdecznie :)
bardzo ładna opowiastka, życiowa
spokojnej nocy:))
Z przyjemnoscia podpisuje sie pod tymi ktorym podobalo
sie, serdecznosci.
Z przyjemnoscia czytalam .
Pozdrawiam:)
uroczy wiersz o przyrodzie aurze ptakach
pozdrawiam:)
Wiersz taki od serducha, czytałem z przyjemnością, ile
można zobaczyć, gdy umiemy patrzeć!
:)
Pozdrawiam!
Ukłony!
Za fatamorganką też z wielką przyjemnością
przeczytałam :-) pozdrawiam :-)
Przeczytałam z wielką przyjemnością.
Pozdrawiam serdecznie :)
Z przyrodą za pan brat.
Wiersz z gatunków tych co się same czytają :)
Pozdrawiam
uroczo
Pięknie i już tak ślicznie, wiosennie. Pozdrawiam
serdecznie M.N
wiersz sobie płynął lekkim, ptasim lotem, aż do
pięknej i mądrej puenty.
brawo za treść i przesłanie.
poprosiłem autorów o dopisanie swojego zakończenia w
moim wierszu.
pozdrawiam i zapraszam :)