Nasz cudny świat

Na martwej trawie siedzę
ustami poruszam coś wokoło
uczucia w sercu niewielkim płyną
aby zapomnieć czas

pachnących kropel deszczu słucham
świat płynie zorzą nieustanną
czerwone niebo zatyka dech
wirtualna przestrzeń mnie oblega

na suficie fotele mkną
fiolety dzieciństwa zwiedzam
sierpy postaci tną
dusze mych ludzi

myśli moje zakręcone ostro
w narkotycznym śnie
cudaczne dziwa wciąż widzę
ziemia żółta niebo czarne

w kwadracie wiruję
bez myśli pokoje zwiedzam
ulice rzeczy pełne
świat istotny bez ludzi

autor

Krzysztof Kowalczyk

Dodano: 2005-02-15 12:02:43

Ten wiersz przeczytano 721 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie