NASZE DOMY

światło sztuczne często w nas świeci
czarne oczodoły okien
tęsknią za ruchem i dźwiękiem
pomiędzy sercem a duszą
wojny szukają odpowiedzi
czy posiadam dlaczego nie ja
a powietrze gra muzykę jednego rytmu
niewielu słyszy siebie tylko szum innych
kwiaty chorują czekając na dotyk
książki przewracają kurzem strony wspomnień

lecz drzwi nasłuchują ludzkiego głosu
klamka wyginając się zalotnie
uchyli i zachłanne światło wypije cień
słońce na ściany puści filuterne zajączki
pióro zawadiaki na kartce zapisze radość
zasadzimy bliskość niech tłoczą się
dziękczynne że świat istnieje

i niech czajnik śpiewa i budzi
świtem spełnionej niespodzianki
a pod oknem wyrosną uśmiechy wyobraźni
gdy wracasz i śpisz spokojnie
jest wtedy wiatr do źródła jak tratwa
nie trwoży nas pełnia
z kontrastów
ona przytuliła nas dawno

ściany rozsuwają się jak film w panoramie
dotyk czujesz? jestem!
gorący brzeg miedza most oddycha nami
chwali się fantazją
żywą symfonią zrozumienia wolnej myśli
łapać pragnienie wciąż i wciąż nieuchwytne
i magię
jesteś dla mnie wszystkim!
i ty też!

a wszystko to domy
przylgnęły sklejone ciepłem
nasze



UŁ

napisany Łódź,31.07.2009 ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2009-07-31 00:12:04

Ten wiersz przeczytano 1622 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Toniczny Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie