Nasze góry

Wiersz napisany w duecie z Remi S - pierwsza strofa - Remi S - - druga - /wanda w./ - i tak dalej naprzemiennie

Pójdźmy dzisiaj w Tatry na Kobyle Wierchy,
poprowadzę ciebie poręczówką krętą,
przecież mi mówiłaś:”jestem bardzo chętną”
a tobie odmówić, to jest wielki grzech.

Wiesz, że kocham góry, podziwiam majestat,
zachwycam się każdym zielonym pagórkiem,
pójdę więc znów z tobą nawet krętą drogą,
pośród zieloności na tatrzańskie szczyty.

Wiem, jak się wspinałaś, nie raz przy mnie z boku,
często bez uprzęży, odpięta ode mnie,
byłaś szybka bardzo, jak kozica płocha,
pójdziemy zielonym na Zawratu stronę.

Nie jestem kozicą, tylko małą mrówką,
dla której pagórek, jest wysokim szczytem,
idę bardzo wolno, wiem, że jesteś obok,
kochasz mnie niezmiennie, mimo ograniczeń.

Pośród turni, dolin prowadził cię będę,
pokażę świstaka, co szybko się chowa,
popatrzysz na góry, zamienisz to w wiersze,
kocham ciebie bardzo, zawsze dajesz szczęście.

Ty dajesz mi szczęście, spełniasz każdy kaprys,
dzielisz się tak szczodrze, tym co najpiękniejsze,
nie wiesz kochanie, jak ciebie podziwiam,
zasłuchana w słowa, zaplatam je w wiersze .

Zaprowadzę ciebie w Huczawy jaskinię
to tak bardzo blisko, tylko parę godzin,
pragnę tym spacerem życie ci osłodzić.
Bez ciebie kochanie wnet z rozpaczy zginę.




Ty-y / Warszawa dn. 22. 07. 2018.r.

duet autorski :

/wanda w./ i Remi S

autor

wandaw

Napisany: 2018-05-22 Dodano: 2018-07-22 08:14:45

Ten wiersz przeczytano 1859 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Sylabiczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie