Natura miłości

Nie smutek a konstatacja,
Dysonans marzeń i faktów,
Ich doświadczeń lęku i paradoksu,
Jestesmy naturą o tak po prostu,
Nie miłość a przymus istnienia,
Namiętności, społecznego współistnienia.
Tylko w tym wszystkim opornie mi idzie,
Sama nie wiem czy seks to tylko,
Czy potrzeba duszy,
Czy pasja która wszystko znosi,
I szuka i szuka cofając się,
Jak poobijany zwierz,
który instynktem wiedziony,
liże swoje rany,
i wraca.
Nie wyłącze tej części duszy,
która mą istotą,
Miłość jest fascynacją,
Równana z głupotą,
Sex jest naturą,
Która mnie gdzieś zwodzi,
Może to miłość tak właśnie się rodzi.
I tak myślę też sobie czasami,
Że nawet jak nie szukam,
to szukam pomiędzy wierszami.

autor

iwona721226

Napisany: 2021-03-27 Dodano: 2021-03-27 14:20:25

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie