Naucz mnie
kryształową łzę
z katalogu wspomnień
zatrzymała błękitna
wstęga marzeń
naucz mnie jak osiągnąć
strefę zapomnienia
autor
magda*
Dodano: 2012-04-05 07:29:44
Ten wiersz przeczytano 1093 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
W miłości szukać trzeba szczęścia. Miniaturka, a taka
cudnowa jest.
Żaden akt nie ginie, nie ma u sądu zapomnienia.
tylko czas łagodzi wspomnienia
Nie można zapomnieć tego co było nawet gdy czas zatrze
ślady :)
Niesamowita miniaturka, piękna. Niewiele słów, a
potrafi tak oczarować... Pozdrawiam serdecznie:)
lapidarny a tyle uczuć w sobie zawiera - tęsknotę,
smutek i wspomnienia.
Trudno tego nauczyć... każdy ma swoje mniej lub
bardziej wypróbowane sposoby...
Marzenia to także rodzaj zapomnienia.
Dobra miniaturka...+++)
Bardzo mi się podoba,chociaż strefa zapomnienia jest
moim zdaniem nieosiągalna,chyba że po przekroczeniu
pewnej granicy którego nikomu nie polecam. Spokojnych
świąt:)
Autorko. Masz dobre metafory. Masz kryształową łzę
i katalog(sic!) wspomnień, masz wstęgę marzeń w
kolorze nieba. Już w tym kolorze widzę optymizm. I
widzę potrzebę zatrzymania tych wspomnień? Bo on jest
daleko? A może blisko a jednak daleko? W swoim
świecie? A peelka nie może się zbliżyć do jego świata?
Popatrz- sześć strofek a tyle możliwości
interpretacji.Dobry krótki wiersz i czuję, że
romantyczka go pisała. Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo fajna miniaturka! Pozdrawiam!
Piękna przekazana smutna prawda...:) +
króciutko, ale dzięki ładnym metaforom, masa terści
a moze nie warto zapomnieć tego co już było?
pozdrawiam serdecznie:)