Naucz mnie
Jedną mam prośbę do Ciebie,
naucz mnie chodzić po wodzie.
Wiem dobrze, takie spacery,
od dawna nie są już w modzie.
Mamona dziś rządzi światem,
za nią zdążają więc tłumy.
Co prawda są i wyjątki,
gotowe wyrzec fortuny.
Ja pragnę do nich należeć,
do tych co są już przy Tobie.
Do pierwszych kroków po wodzie,
od dawna już się sposobię.
Nie idzie mi jak po maśle,
wciąż się zacina, coś zgrzyta.
Pomóż mi - uczyń gest jakiś,
byśmy się mogli spotykać.
Komentarze (24)
Ładnie.
Niesamowity wiersz, pełen wiary i nadziei. Pozdrawiam
:)
Cudny wiersz:)
Też chciałabym chodzić po wodzie, ale próbując ciągle
pod pachą trzymam koło ratunkowe, albo inną oponę :)
Chyba standardowy problem większości ;)
Piękny pełen wiary wiersz :-)
pozdrawiam
Odwiedzam i ciebie, i wiesz co - ładnie
piszesz.Serio.Fajnie układasz słowa, ciekawy temat,
bez przesady.Spokojnie.Aż miło było
przeczytać.Pozdrawiam ciepło.Cześć.
Witaj.
Piękna prośba, wiersz refleksyjny.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Piękny, pełen wiary i pokornych pragnień wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękna prośba. Oby się spełniła :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Bardzo dobry i ciekawy wiersz. Nietuzinkowy :-) Jak
widać można absolutnie niebanalnie - o wierze :-)
Pozdrawiam serdecznie, dobrej nocy :-)
Jeśli zaufasz Bogu... idąc Jego śladami ... to nigdy
nie utoniesz ... bo jesteś człowiekiem mocnej wiary
...a gdy na chwilę zwątpisz i potkniesz się o kamień
..spójrz tylko w niebo i powiedz wybacz mi Panie ...
A TOMashowi siem wydaje ze dzis nie mamona rządzi
swiatem a korona zawirusowana...
Świetny, pełen młodzienczej werwy i optymizmu! W
miłosci mozna nawet chodzić po wodzie ;)
Sercem wiary napisane strofy, niech się spełni,
pozdrawiam serdecznie.
Żeby z Nim się spotykać nie trzeba chodzić po
wodzie... no chyba że to metafora... jaka wiara taki
spacer... wytrwałości życzę:-)
Bardzo piękne pełne pokory strofy,obyś spotkał na swej
drodze Andrzeju tylko dobroć,zdrówka życzę :)