Naucz mnie Panie
Z Tobą Panie
Naucz mnie Panie
słuchać szeptu Twojego,
głosu prawdy tchnienia.
Naucz moje oczy
widzieć istotę rzeczy.
Niech doceniam krzesło
za to, że mogę na nim usiąść
i odpocząć,
a nie za to, jakie jest.
Niechaj cenię łóżko
za to, że mogę na nim spać.
Mój dom za to, że mam gdzie wracać.
Ludzi za to, że są obok.
Zło za to, że mnie umacnia.
A dobro... dobro za to,
że dzięki niemu poznaję
Twoje istnienie.
Janina Raczyńska-Kraj
autor
Janina Kraj Raczyńska
Dodano: 2015-02-05 06:02:00
Ten wiersz przeczytano 1970 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Piękna, szczera modlitwa.
Pozdrawiam:)
W moim komentarzu wyskoczył o - mini -tak być powinno.
Wiersz ma przesłanie mino Ody do Pana. podoba mi się i
tak trzymaj. Pozdrawiam:-))
-- prosty, ale płynący z wnętrza i to jest piękne...
-- :)))
Czy w 5 wersie nie powinno być 'widzieć' , a w 6 '
docenię'?
Lubię takie proste modlitwy, ładnie:-)
Wiersz jak modlitwa, przepełniony wiarą i nadzieją.
Pozdrawiam.
Swietnie.. wiara plynie prosto z serca, pozdrawiam :)
bardzo ładnie Janino urzeka prostotą Pozdrawiam:))