Nektary radości
/ wiersz ten dedykuję dla Agi /
zapach szczęścia roznosi się między
mgłami
wśród gwiazd błąkają się namiętności
tęsknota płynie na falach życia
nektary radości oddychają nadziejami
na nieba granacie księżyc czeka
pierwszy pocałunek zawisł nieśmiało
jego słodycz serce rozpala
szepcząc o szczęściu cicho niesmialo
wyznanie miłości wielka tęsknotą
przenosi prosto do krainy magii
napełnia radosnym uniesieniem
wymarzonym szczescia podnieceniem
o spełnieniu szepczą orchidee
brylanty wędrują do sejfu po cichu
suknia spływa falami z ramion
pośród poduszek jedwabnych koronek
drżące usta całują nienasycone
słowo kocham echem się niesie
namiętności szalone wędrują po niebie
mijają wiosny lata i jesienie
miłości uczymy się ciągle na nowo
nasze usta śpiewają hymny rozkoszy
rozkołysane biodra milczą westchnieniem
krew krąży w kierunku marzeń
odwzajemniona miłość pachnie nektarem
radości
wczoraj jest snem a juto tylko wizją
wieczność przepływa czwartym wymiarem
Tesss Perth - Bedford , 30.9.2oo8r.
Komentarze (16)
Miłości uczymy się wciąż na nowo, bo miłość ma wiele
oblicz, bo się zmienia z upływem czasu.