nerwy i szczerość
dziewczęce lata to już przeszłość
czasami myślą do nich wracam
wstążki w warkoczach wiara skromność
a w perspektywie ciężka praca
szkolny mundurek tarcza beret
wszystko w kolorze niebieskości
modlitwa apel równaj szereg
i pęd do wiedzy szczurów pościg
cóż ja ze sobą zrobić miałam
gdy na początku mnie wylali
choć egzaminu nie oblałam
żadnych wyjaśnień nie słuchali
nie odczuwałam nawet żalu
a podziękować raczej muszę
że nie zaczęłam u sióstr nauk
i mogłam chodzić w sukni kusej
człowiekiem zawsze będzie człowiek
szczerze oddany swym wartościom
ważne by każdym swoim słowem
wspominał przeszłość z przyjemnością
Wierszyk napisany na konkurs PS pt. "Wspomnienia niebieskiego mundurka"
Komentarze (41)
no widzisz, teraz możesz siedzieć przy kawie, na ławie
w sukni kusej :)))
Życiowy piekny wiersz pełen wspomnień z młodosci
Ostatnie wersy super
Pozdrawiam serdecznie
Elena dziękuję oooooooooooooo teraz to dopiero
zauważyłam o co chodziło Celinie J. a ja "poprawiłam"
średniówkę (ale i tam była ta poporawka potrzebna). Do
mnie trzeba "kawę na ławę" bo inaczej "nie kumam".
Żartuję, ale miło, że czytelnik czyta i WIDZI.
Puenta bardzo prawdziwa :)
/ uciekło Ci "ć", w słowie "chodzić"/
z przyjemnością przeczytałam Pozdrawiam:))
a tyle razy czytałam :))))
masz rację Celino:) dziękuję za bystre oko
Super :)
świetne rymy no i treść
W tym super wierszu w IV czwarta do doprawy:)
dobry, lepszy i najlepszy,
wszystkie to wiersza wartości,
po stopniował bym sobie jeszcze,
lecz spieszę się do gości.
Pozdrawiam serdecznie
Ciepła retrospekcja:)))