niby artysta
wstrzymujesz oddech
nie uniesiony duchem
lecz serca biciem
mrugasz w zdziwieniu
jesteś tak jak oni
żyjesz serca biciem
a jednak
unoszony duchem
autor
SashaSaint
Dodano: 2016-05-18 01:57:26
Ten wiersz przeczytano 604 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Nie wiem o co chodzi z tym duchem ale pewnie sporo
osob rozumie ten jezyk. Osobiscie szukalbym w
strukturze i dzialaniu mozgu. Ciekawe doswiadczenie z
wstrzymywaniem oddechu. Podoba mi sie Twoj wiersz
odnoszacy sie do fizycznosci ciala.
brak w tej miniaturce jakiegoś ogniwa, które spinało
by całość
a może właśnie dlatego intryguje? ;)
bez tego wnętrza (ducha) nie warto byłoby żyć
niby wiersz
niby wolnych kilka zdań
niby można byłoby jakoś ożywić ten wiersz, bo
niby teraz jest taki zduszony, jak ten
"niby artysta"
niby dam pierwszy głos
niby na dobry początek
(naprawdę) pozdrawiam
bo życia nie mierzy się ilością oddechów ale chwilami
co zapierają dech w piersi