Niby-Romeo

Szafirowego szatana w pudełku
trzymałem na diabelską okazję,
pewnej miłej pannie zza rogu,
darowałem ten ocean rozpusty

Życie mi przez to zawirowało,
czas stał mi się przekleństwem,
świat zabłąkanym wichrzycielem,
co podburzał me szaleństwo

Dziewczyna od szafirowego szatana
rozdarła mi duszę swymi pazurami,
inny diabeł z nią teraz po łąkach hasa,
a ja nędzny niby-Romeo nadal wierzę

autor

Zbuntowany Wędrowiec

Napisany: 2007-05-06 Dodano: 2007-05-06 18:48:11

Ten wiersz przeczytano 628 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie