Czym jesteś?

Czy jesteś czystym powietrzem?
Jeśli tak oczyśc me drogi oddechowe
ze strumienia ciemnego tlenu,
co krążył we mnie i mdlił upiornie

A może z Ciebie płatek czarnej róży?
wąchałem Cię na cmentarzu,
w zniczach mi płonęłaś, z dymem
duszę Swą ze mnie wyzionęłaś

Kiedyś nagim mieczem mnie przebiłaś,
mymi skromnymi skarbami się obłowiłaś,
Mount Blanc próżności zdobyłaś,
innych alpinistów łatwo uśmierciłaś

Ja niespokojny duch, włóczące się serce
me na lawinę śniegu z chęcią zamienię.
niech mnie przykryje na wszystkie wieki
i nie powoduje już drgnienia mej powieki

autor

Zbuntowany Wędrowiec

Napisany: 2007-05-06 Dodano: 2007-05-07 18:24:44

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie