NIC

Rzuciłem Ci swe marzenia do stóp
A Ty zdeptałaś je idąc przed siebie
Ja leże na ziemi jak trup
I wołam głośno do Ciebie
Ty niczym śmierć czarna obłąkana
Po plamie krwi marzeń moich
Przechodzisz splamiona od nich po kolana
I tylko pustka głębi wielkich oczu Twoich
Krok za krokiem stawiasz ślady marzeń ? krwi
I tylko tyle po nich zostaje ? ślad
Każdy zniknie niczym nasze dni
Jak gdyby nie było minionych lat
Lecz zrozumiałem padając z hukiem ? martwy
Pozbawiony mej miłości ? Ciebie
Że tak postąpić mogłaś tylko Ty
Bo Ty byłaś moimi marzeniami o Niebie.

autor

Fargo

Dodano: 2004-12-29 17:09:43

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie