nić czasu...
myślami przerzucam pożółkłe kartki życia
uszytego nicią wspomnień marzeń
niepokornych myśli tęsknotą za miłością
wyrzuconą na śmietnik zapomnienia
pajęczyną czasu osnute serca nasze
wygasłe pożądanie nie obudzi motyli
gałęzie melancholii oplatają przeszłość
wciskając się cierniem w dusze
niestrudzona nić czasu zaszywa mnie
w powolne przemijanie
autor
bonita111
Dodano: 2015-02-24 09:04:28
Ten wiersz przeczytano 792 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
bonito refleksyjnie ładnie .
bardzo ładnie o przemijaniu z nutką melancholii:-)
pozdrawiam
refleksja - smutek i tęsknota
pozdrawiam
-- smutna melancholia, ale taka już kolej rzeczy, coś
musi przeminąć, by mogło narodzić się nowe...
dziekuje za wizyte i komentarze
Ładne metafory.
piękna życiowa melancholia...oryginalnie:) miłego
dzionka
Taka jest kolej rzeczy. Smutno o przemijaniu.
Pozdrawiam:)
ścieżki prostej nie znajdę żadnej
och jakże mi brak Ariadny
ukłony
Smutna ta nic,bo z tęsknoty utkana.Pozdrawiam
cieplutko.Milego dzioneczka.:-)
smutnie o przemijaniu
taka jest nić życia
ładnie melancholijnie o życiu,przemijaniu,pozdrawiam
Smutne lecz prawdziwe pozdrawiam
Niestety tak właśnie wygląda życie.
"wygasłe pożądanie nie obudzi motyli"
Pięknie. Pozdrawiam
smutna ta nić czasu
miłego dnia:)