Nic piękniejszego natura nam...

Nic ponad piękno, kobiety, dziewczęcego uroku

Nie trzeba mi wymowy,, gładkości języka
gdy w skrytych instynktach cud przenikam
ogarniam wzrokiem, westchnienia
zmieszanie, rumieniec, pąs na twarzy

Milczę w tajemniczo jedynie moje serce samotnie marzy
To oszałamia, to zew i natury muzyka
Przestrzeń na wskroś po szczyty duszy potrzeba
To zesłanie jest najpiękniejszym darem nieba

to ona
Wchłaniam jej kibić, obraz który czyni w sercu burze
Podążam jej śladem pantofelków, cudo i piękno
ja się w niej durzę
Bolesław

autor

slonzok

Napisany: 2014-12-20 Dodano: 2014-12-20 06:29:47

Ten wiersz przeczytano 512 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie