Nic takiego
Zawiązany róg chusteczki.
Pętla czasu, życia brzemię.
W niedosycie małe szczęście,
bywa perłą wśród jesieni.
Z tyłu lata już zamglone.
Lustro duszy, blask zmatowiał.
W niepamięci pamięć tonie,
skrzydeł cień w odbiciu ziemi.
Zapętlenie nici losu.
Obojętność łka na tronie.
Blisko, coraz bliżej siebie.
Ciepło czuję z twojej dłoni.
wszystkim Irkom, Irenkom wszystkiego najlepszego:)
autor
wiki20
Dodano: 2019-10-20 14:07:57
Ten wiersz przeczytano 1430 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Pięknie opisane w kilu wersach życie:)pozdrawiam+
niezwykle piękna puenta.
Subtelny liryk z bardzo ciepłą puentą.
Pozdrawiam wieczorowo :):)
Jak na refleksje to bardzo pieknie...:)
Milutki, bardzo przyjemny wiersz.
:)
Ukłony pozdrowienia!
Piękne przesłanie.
Pozdrawiam cieplutko i życzę wszystkiego naj...
Serce się raduje przy czytaniu Twego wiersza. Miłego
popołudnia :))
krótko a jak ładnie :) pozdrawiam
Przyjemny i miły w odbiorze przekaz:)
Pozdrawiam.
Marek
Irenka jakby napisała życiorys, tak krótki że aż
przejmujący, czy można krócej? Nie trzeba - wystarczy!
Miłej niedzieli Wiki, a Irenom 100 lat.
Często nie doceniamy/nie dostrzegamy tych małych
szczęść... Może z wiekiem... A wiersz też perełka :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
Refleksyjnie
Pozdrawiam:)
i taką perłę trzeba cenić ...
Wiersz śliczny, aż szkoda że jestem Kazia;) miłego
popołudnia Wiki.
dziękuję Mario, dużo zdrowia i uśmiechu :)