nicość...
Stoję na skraju nicości.
Przede mną pajęczyna.
Nie potrafię jej objąć własnym ja.
Oplata się wokół mnie i niszczy mnie.
Niszczy to, co stworzyłam.
A stworzyłam tylko siebie.
autor
mooniiczkaa
Dodano: 2010-06-05 00:10:24
Ten wiersz przeczytano 411 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.