Nie chcę wiele
Smutek mam na twarzy -
tak mi dziś mówili.
Spojrzałam do lustra -
nikt się nie pomylił.
I ta wielka rysa -
wyryta na duszy.
Zostawiła blizny
i w sercu okruchy.
Zbierane starannie -
od świtu do nocy.
W pogoni za lepszym,
które idzie bokiem.
Omija z daleka -
jakby wciąż się bało.
A ja nie chcę wiele -
chcę by mnie kochano.
autor
Ola
Dodano: 2015-03-28 23:17:23
Ten wiersz przeczytano 5685 razy
Oddanych głosów: 132
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (137)
małe pragnienia a tak trudne do zdobycia
bo miłość to drogi dar życia
b. uroczo i lirycznie
- idzie kochanie
pozdrawiam słonecznie
Dobrej nocy:-)
Dziękuję Jolu. Miłego
Olu pięknie .Kazdy z nas chciałby być kochany
.Ponieważ nie ma tej miłości smutek nas ogarnia .
Pozdrawiam gorąco :)
Dziękuję Karolu
Bronisławo
Bolesławie
Halinko
icha
Izyda45
Dla Wszystkich miłego wieczorku:-)
Olu piękne słowa - pełne mądrości - moje klimaty -
pozdrawiam
Śliczny wiersz Oleńko. Pozdrawiam bardzo serdecznie.
Witaj Olu zbieraj, zbieraj okruszki do garści a miłość
do serca trafi...pozdrawiam serdecznie.
]Taka wielka rysa]ozdrawiam serdecznie Olu
ciekawie, bardzo wymownie ,ładnie, pozdrawiam
Ja też nie chcę wiele! Olu! a może lepiej chcieć
więcej? bo chcieć to móc:) Pozdrawiam :)
Dziękuję za komentarze. Miłego reszty dnia. Pozdrawiam
:-)
bo mini też jestem słaba w przytulaniu:-) :-) .
Ładnie, choć smutno. Miłego dnia.
troszkę smutny, ale piękny wiersz :)