Nie chowaj swej twarzy przed...

Zostań tu z nami dziewczyno złożona z poezji i kwiatów
zostań po wszystkie czasy
gdy tylko zechcesz pobiegnę za tobą nawet z zaświatów
ty chowasz się wśród paproci i mchu przepastnych lasów

Mieszkamy oboje obok tu na naszej ziemi
dziadowie wydobywali węgiel i kruszce srebra
gdy zostaniesz, sam wykopie i
przyniosę pełen kruszcu w cebrach

Zbuduję na wzgórzu z niego srebrny zamek
gdy tylko zechcesz więcej z ziemi wyżebrzę
złota i srebrna dla drzwi i klamek
przy tobie lśnić będę cały w srebrze


Przysyłać będę dary, kwiaty z wszech stron
budzić ciebie będzie piżmowym dźwiękiem dzwon
gdy schowasz swe lico wśród mchu, ogarnie mnie strach
zostaniesz tam, ujrzysz moja zakochana w tobie twarz we łzach


Autor: slonzok
Bolesław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl

autor

slonzok

Napisany: 2015-02-25 Dodano: 2015-02-25 08:46:16

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie