Nie mam czasu nawet, żeby o tym...

Biegnąc przez życie samotnie, z brakiem przyjaciela bolącym coraz mocniej...

Mówisz, że masz dość tego wszystkiego,
że chcesz spokoju, szczęścia swojego,
Ja też go chce dla Ciebie i tak samo dla siebie,
Tylko co mam zrobić, gdy Ty jesteś moim szczęściem?

Wiesz, że cierpię i twierdzisz, że to za Twoja sprawką,
mi jednak wydaje się, że jest to pewna niedokładność,
Powinienem zapomnieć o Tobie dawno,
zapobiec wspomnieniom, a miałbym za co.

Powinienem ja być katem i mogłaby wina spłynąć na mnie,
Ale jednak nie potrafiłem, bo chciałem mówić Ci Skarbie...
I w tym jest Twoja wina, że wypłynęła ze mnie dawka szczerej miłości,
Sprawiłaś, że chciałem się budzić, by może gdzieś spojrzeć w Twoje oczy.

Nie chcesz wrócić, bo bez sensu kochać z litości...
Masz racje... lecz ja chciałem znaleźć w Tobie trochę prawdziwej miłości.
Wiersze sprawiają Ci wyrzuty sumienia - niepotrzebnie,
To szczerość, samo sedno, zwyczajnie to co siedzi we mnie...

Chciałbym być szczęśliwy z wzajemnością,
Mieć kogoś z tą samą przyszłością,
Chce mieć jedną, która będzie jedyna,
By jej imię brzmiało Lidia...

Może ja jak i Ty znajdziesz kogoś i go pokochasz,
Na razie me uczucia są inne i właśnie je czytasz,
Nie mogę być z Tobą, ale chce Cie spotykać,
Chce widzieć jak się do mnie uśmiechasz.

Przecież to tak niewiele, namiastka mojego szczęścia,
A ty możesz mi ją dać i dobrze wiesz jak...
Bo wystarczy jeden uśmiech i jedno spojrzenie,
Wróci szczęście i znów będę w moim niebie.

I'll be right here waiting for You...

autor

Somebody

Napisany: 2007-11-11 Dodano: 2007-11-12 16:49:06

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie