Nie mów nic, proszę...

słowasłowasłowa... t o t y l k o s ł o w a.....
puste? - a jednak ciążą...
bezkształtne... B E Z K S Z T A Ł T N E...
okrągłe ... idealne... TAK! w s p a n i a ł e!
a jednak kanciate... upośledzone..

puk!puk!
*cisza*
puk!puk!
*nic się nie dzieje*
puk!pu..
*ktoś idzie..
tak to skrzypią schody, przed chwilą odzywało się przez czas nie dotknięte już 100 letnie drewno
musiał mieć łeb na karku i zmysł conajmniej proroczy człowiek co te drzwi tutaj wstawił ....
Ale jakże uroczę są te odgłosy... dźwięki które nie niosą usta drugiej osoby ... a otoczenie które tak dobrze wie co czujesz... ono Ci cały czas podpowiada! ohh żebyś Ty jeszcze rozumiał ta mowę ...
zaraz otworzy drzwi... oczekujesz jej chociaż wiesz, że to nie ona stanie .. a jednak masz nadzieje .. Zawsze sie ma nadzieje tylko zeby ona nie byla jednym słowem ... a jakims ponadslownym tworem... ktory po prostu jest i sie spelnia .. a nie, istnieje

autor

Pan.Liri

Dodano: 2009-01-02 22:20:32

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie