Nie mów nikomu...
Złe nawyki wygnane
Stojące w ciemnym kącie
Za karę
Próbują oddychać...
Marzenia przegrane
Pustymi drogami biegnące
Nieśmiałe
Ich płaczu nie słychać...
Z pustą przegraną kartą
Odtrącona stoję w ciemnym rogu
Próbuję oddychać, chowam łzy
Jeśli je ujrzysz-Nie mów nikomu...
autor
.siostra.nożownik.
Dodano: 2006-08-21 12:43:55
Ten wiersz przeczytano 519 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.