nie musisz mówić
nie musisz mówić mi o miłości
szeptać do ucha słodziutkich słów
wystarczy żebyś był zawsze obok
na wyciągnięcie rąk
z wiatrem dmuchawce znów uleciały
niczym nadzieje płoche i marne
a ja się szeptem pytam nieśmiało
co pozostało
deszcz obmył z kurzu dawne tęsknoty
jaśnieją teraz w słonecznym dniu
może cię kiedyś jeszcze odnajdę
powróci sens
nie musisz mówić lecz chcę usłyszeć
dźwięk twoich czułych i ciepłych słów
tych prosto z serca i głębi duszy
powiesz
Komentarze (33)
"A jednak nie", chyba bym wyrzuciła.Zakończywszy na
słowie 'powiesz' odbiorca może sam sobie odpowiedzieć
koniec i pobudzić wyobraźnię, pozwalasz wtedy budować
własną interpretację. Wiersz prześliczny:)
Ty powiedziałaś a jednak nie-
ja będę dążył do powtórki,
tak pięknie z Tobą leciał mi czas... cały czas z
górki
Pozdrawiam serdecznie
W miłości czasem nie trzeba słów... Bardzo ładny:-)