Nie oddam go przeszłości!
Znowu podziękowałeś mi za kochanie
Wrażliwość swą okazując namiętnie
Sprawiając, że pokochałam niesłychanie
W twoim sercu ciągle odkrywaną głębię
Jesteś moim rozkosznym dylematem
Zrozumieć twojego serca nie potrafię
Pomimo, że trochę znam miłości mapę
Odnoszę wrażenie, że dalej ciebie gubię
W istocie tylko ciebie kocham szczerze
Czerpiąc radość ze wspólnej namiętności
Po troszku słabnąc w swej cichej wierze
Że w twym sercu to uczucie wnet zagości
Najdroższy mój umiłowany, prawdziwy!
Ukochanym przeze mnie jesteś na wieki
Wiedz, że będę ciągle o miłość walczyła
Nawet, gdy na zawsze już zamknę
powieki...
Zabrać przeszłości ciebie nie pozwolę
Nie chcę cię stracić przez to, co już
było
Odpędź demony proszę, trochę ci pomogę
Nie chcę cierpieć przez to, co już się
zdarzyło…
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.