Nie oszukam
klasie III "c"- udownej
Mogę oszukać was, że
nie wiele znaczył dla
mnie wspólny czas...
Potrafię pod warstwą pudru
schować łzę po
naszym rozstaniu...
Umiem nie wypowiedzić
słów tęsknoty za wami...
Próbuję udawać, że
wszystko wiem, by nie
pokazać swego żalu...
Ale nikt nie nauczył mnie
nie płakać za wami...
Nie umiem w domu
znaleźć sobie miejsca,
bo wspomnienia odnajdują
mnie wszędzie - są bezlitosne.
Im bliżej do rozstania,
tym więcej łez zbieram
do wazonu, w którym
stoi biała róża
z naszego ostatniego poloneza...
Nie mogę was zatrzymać
ani schować w szklanej łezce...
Tylko nasze zdjęcie
zatrzymało nas razem...
Nasze życie jest jak pociąg...
Szkoda tylko, że do przeszłości
nie ma biletów powrotnych...
Nie oszukam siebie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.