Tato...

Nie pamiętam tych chwil,
kiedy nazywałeś mnie swoją "małą księżniczką",
kiedy siedziałam u Ciebie na kolanach,
kiedy opowiadałeś mi bajki na dobranoc,
kiedy grałeś na gitarze, a ja śpiewałam.

Nie przypominam sobie momentów,
kiedy mówiłeś, że mnie kochasz,
kiedy mogłam przyjść i wyżalić się Tobie,
kiedy czułam, że mnie rozumiesz,
kiedy chciałam, byś mnie przytulił.

Za to doskonale pamiętam czasy,
gdy wyśmiewałeś się z moich problemów,
gdy nie było Cię przy mnie, gdy Cię potrzebowałam,
gdy krzyczałeś na mnie w nocy,
gdy chciałam byś odszedł.

Jednak mimo tego wszystkiego
nadal jesteś moim Tatą...
Wciąż Cię kocham i szanuję.
Proszę przebacz mi wszystko.
Przepraszam...

dla mojego Taty...

autor

UpadlaAnielica

Dodano: 2004-06-23 22:00:55

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie