Nie pozwalamy odejść
Jest taki czas jesienny
Gdy w różnych częściach świata
Pięknie zakwitają ogrody
W płomieniach kolorowych świateł
Jest to czas gdy rodziny
Może mimo niesnasek
Gromadzą się wokół mogiły
Swoich dziadków, ojców czy matek
I jest to czas gdy przyjaciel
Czuje, że być tam musi
Choćby z najdalszego zakątka
Często w tą podróż wyruszy
Nie pozwalając odejść
W tę drogę zapomnienia
Nawiedzamy groby swych bliskich
Dla dobra swojego sumienia
I dla tej świadomości
Że może nasze życie
Jest i będzie dla kogoś ważne
To sens, co marzy się skrycie
Komentarze (21)
Dobry wieczór Adelo.
Listopadowe święto nastraja
do zadumy nad życiem i śmiercią.
Dobrze to ujęłaś w swoim
wierszu.
Pozdrawiam:}
Podoba się wiersz:) pozdrawiam
Odwiedzamy naszych bliskich, ktorzy odeszli i tez mamy
nadzieje, ze i nas ktos kiedys przyjdzie odwiedzic,
kiedy juz nas tu na ziemi nie bedzie, ze nie bedziemy
osamotnieni.
Podoba sie Twoj wiersz, Adelo.
Pozdrawiam cieplo
Ja też myślę, że jestem ważna dla mojej Mamy po tamtej
stronie
Pozdrawiam Adelaa
na pewno będzie, przecież żyjemy dla innych, ładnie :)
Każdy chce być ważny choć dla jednej osoby nawet i po
tamtej stronie.