Nie pozwalamy odejść
Jest taki czas jesienny
Gdy w różnych częściach świata
Pięknie zakwitają ogrody
W płomieniach kolorowych świateł
Jest to czas gdy rodziny
Może mimo niesnasek
Gromadzą się wokół mogiły
Swoich dziadków, ojców czy matek
I jest to czas gdy przyjaciel
Czuje, że być tam musi
Choćby z najdalszego zakątka
Często w tą podróż wyruszy
Nie pozwalając odejść
W tę drogę zapomnienia
Nawiedzamy groby swych bliskich
Dla dobra swojego sumienia
I dla tej świadomości
Że może nasze życie
Jest i będzie dla kogoś ważne
To sens, co marzy się skrycie
Komentarze (21)
Adalko bardzo wiersz ładny obrazowy chociaż bardzo
smutny
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie.Pozdrawiam.
Może nie 'Nie pozwalamy odejść'
tylko "Nie pozwalamy zapomnieć",
bo kiedy tak naprawdę opuszczają ścieżki, po których
my chodzimy, tak naprawdę nie wie nikt.
*do serca
Mądry wiersz Adelko, każdy powinien wziąć sobie do
jego, jego przesłanie! Miłego dnia
Obrazowo, refleksyjnie, tak jakbym była w tym miejscu.
Pozdrawiam.
Czas zadumy i refleksji. Ja z daleka od rodzinnych
stron, grobów ojca i matki oraz sześcioro rodzeństwa
paliłam tu znicze cały tydzień. lub na obcych grobach.
Piękny wiersz Adelo. Pozdrawiam.
Gdzieś tam o tej porze, zakwitają ogrody!! pięknie:)
Miłego dnia:)
bardzo ładny.... z zadumą nad życiem i przemijaniem:-)
pozdrawiam:-)
pozytywnie być odebranym lubimy za życia a po śmierci
czemu nie
Ładny, pełen zadumy wiersz!
Czasem i ten piękny dzień pełen zadumy i te Mogiły nie
jednoczą!
Pozdrawiam serdecznie!:))
To bardzo bolesny czas zadumy i refleksji
Pozdrawiam serdecznie Adelko :)
Ładnie, na te dni zadumy
Nadszedł czas refleksji, pozdrawiam.
Piękne refleksje, wiersz sercem pisany.