Nie z tej zimy
Przyszła zmarzniętym popołudniem,
jej wiersze znałeś już na pamięć,
na twarzy miała niby-uśmiech,
a po kieszeniach pochowane
łzy, których nie zdążyła jeszcze
rozsypać, biegnąc na spotkanie.
Mówiła, że marzenia śmielsze
dawno zasnęły, i nie dla niej
szukać po niebach swojej gwiazdy,
bo pewnie diabli wzięli ósme,
że postawiła kropkę nad i,
że nigdy więcej. Nie ma - później.
Dziś śpi wtulona w ciebie cała
- przez lata i jesienie wietrzne,
po czubek głowy zakochana...
Zwykła dziewczyna w szarym swetrze.
Zosiak
Komentarze (176)
:)
Wspaniały wiersz,zrozumiały dla każdego.Pozdrawiam.
Dziękuję, onekso...tak po prostu :)
Tak po prostu, a tak pięknie.:)
Piękny wiersz, zmysłowy. Pozdrawiam-:)
O tak, tak zwyczajnie i pięknie.
Wspaniały,pozdrawiam
piękny:)
ślicznie:)
:))
pięknie, pięknie, pięknie :)))))))))))
Dziękuję, dziękuję...:))
pięknie, pięknie:)
Dziękuję :) Pozdrawiam!
Pięknie prowadzony wiersz-pozdrawiam :-))