Nie trać czasu...miłość nie czeka

Gdy na karku wzrośnie wiek,
Inaczej popatrzymy na czas,
Ze światem zmienia się człowiek,
Przelotne romanse pójdą w las,
To co liczyło się za młodu,
Imprezy, piwo, sex,
Teraz od życia dostajesz głodu,
Pragniesz więcej bakalii by miał życia keks,
Myśli biegają wokół rodziny,
Wyobrażasz sobie dom pełen dzieci,
Wszyscy jesteśmy ulepieni z gliny,
Chcąc tego samego dzień szybko zleci,
Potem następny nim się zorientujesz,
Posiwieją włosy, pojawią się zaniki pamięci,
Przytulić się wtedy spróbujesz,
Lecz samotność Cię wokół siebie zakręci,
Przypomnisz sobie wybryki młodości,
Gdy traciłeś czas na rozkoszy braniu,
Zamiast poszukać prawdziwej miłości,
Skup się na serca innym dawaniu,
A znajdziesz swoje małe szczęście,
Przy innej osobie przytulenie,
Po latach popatrzysz na wspólne zdjęcie,
Otoczy się przyjemne ciała drżenie,
Będziesz miał z kim płakać się i śmiać,
Dożyć późnych lat bez samotności,
Pozostanie tylko radość życia garściami brać,
I odepchnąć od siebie wszelkie złości…

autor

aarchanioll

Dodano: 2009-10-04 11:43:45

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie