Nie trwońmy ani chwili...

Czas nie jest naszym sprzymierzeńcem,
zamiast użalać się nad własnym losem,
podczas, gdy innym wiedzie się gorzej,
korzystajmy z życia póki służy zdrowie.

Gdy księżyc połyka słoneczne promienie,
nie smućmy się, rankiem znowu powrócą,
o brzasku przebudzone z letargu letniego,
złotymi nitkami spłyną z nieba na ziemię.

Łagodny wietrzyk zapach łąk przyniesie,
dojrzałe kłosy zbóż na polach rozkołysze,
gdy zejdą z nich żniwiarze, będzie chleb.
Czy to wystarczy, by cieszyć się życiem?

każdy z nas ma inne potrzeby i wymagania

autor

_wena_

Napisany: 2012-03-21 Dodano: 2017-07-21 11:06:11

Ten wiersz przeczytano 2548 razy

Oddanych głosów: 68

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie