Nie Ty

Ty.....!

Stanęłam nad grobem,
Imię odczytałam.
„Iwett” – tak napisali,
za życie tak ją zwali.
Spoglądałam na mogiłę,
Którą trawa porosła.
A pośrodku małe światełko,
To od Niego.
Usiadł obok jakby wiedział…
Dotknęłam go…jakby poczuł,
Bo się gwałtownie spłoszył.
Monolog swój wygłosił:
„Nie kochałem…przepraszam…nie kłamię.
Bolało…Ciebie…ja się śmiałem.
Przepraszam…nie…nie wiedziałem.
Powiedz…że nie przeze mnie,
Że nie ja grób kopałem.”
Zapłakał.
Ostatni pocałunek mu skradłam
I ukoiłam duszę –
wiatr zaszumiał cicho
Nie Ty…nie Ty…nie Ty.

Tylko Ty....

autor

rafka

Dodano: 2006-11-18 09:34:47

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie